Freud' a göre doğumdan bir buçuk yaşına kadar süren ve ağız yoluya doyum sağlanan ruhsal- cinsel gelişim dönemi. Freud' a göre ağız, yalnızca yaşamak için zorunlu olan beslenmeyi gerçekeştirmesi, bedenin en önemli parçası durumuna getirmiyor. Henüz ayrışmamış oan ruhsal enerji, beslenmeyle birlikte cinsel duyguları da içeriyor. Bu nedenle besin ve besin kaynakları, bebeğin ruhsal dünyasında önemli bir yer tutuyor.
Freud, bu dönemde haz kaynağı olan ağıza duyulan hazza, ağızcıl (oral) cinsellik diyor.Öpüşme, yetişkinlerin de haz aldığı bir eylemdir. Dudaklarını sevdiğine dokundurmak, kişide bir haz uyandırmaktadır. Ağız, iki karşıt hissin kaynağıdır. Dudakların ve ağzın uyarılması, nesneleri ağza alma ya da yutma, hoş duygular uyandırıyor. Isırmak da bir saldırganlık örneği olarak bireye zevk vermektedir.
Ağızcıl cinsellik döneminin yaşantılarına saplanıp kalanlar, genellikle edilgen kişilikli oluoylar. Anne (besini sağlayan ilk nesne ve besin olan ilk süt), ruhsal dünyalarında önemli bir yer ediniyor. Dışta bulunan her nesne , kişiler için besin sağlayan nesleler olarak algılanıyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder